Computeren in Tanzania

Lieve allemaal,
Hier waarschijnlijk een kort berichtje, want ik heb vandaag een vrij rustig dagje gehad. Ik ben hier al behoorlijk gewend en ik heb op dit moment geen opmerkelijke dingen meer over de Afrikaanse cultuur te vertellen. Maar dat komt vast wel weer.
Ik heb vandaag de voorbereidingen voor mijn lessen tot en met december afgerond. Dat wil zeggen: ik heb het werkboek van een van de beste leerlingen van de klas uitgeplozen en overgeschreven. Deze stof ga ik tot en met december herhalen, met een aantal kleine toevoegingen van mezelf, en tot slot ga ik hier een eindtoets van maken. Morgen heb ik weer een les en overmorgen wil ik een toets geven. Deze toets moet ik nog maken en dit zal wel een enorm karwei worden. Er is op de hele school namelijk maar 1 printer en 1 kopieerapparaat.
Voor de rest heb ik vandaag nog wat administratief werk voor Mrs. Fairley gedaan en zijn er vier nieuwe typopdrachten bijgekomen. Ik kan blind typen en ben daardoor ongeveer honderd keer zo snel dan de Tanzanianen. Een leraar, waarbij ik de hele tijd op kantoor werk, doet ongeveer 1 minuut over 1 zin. Hij moet namelijk eerst zoeken waar de letter is die hij wil typen.
Deze leraar was vandaag helemaal in zijn nopjes doordat hij had ontdekt hoe hij pdf-bestanden moest openen. Hij zat letterlijk tegen over mij te jubelen en iedereen die langs kwam moest het horen. Hij is echter nog redelijk goed met de computer. Ik heb eens een leraar gehad die naar mij toe kwam om te vragen hoe hij de computer aan moest zetten.
Ik heb vandaag ook mijn eerste officiële brief gekregen. Deze met de mededeling dat ik een religieklas zou moeten geven aan form 2 in samenwerking met Hamisi Juma, een leraar van deze school en dat hierover een bijeenkomst zou zijn om half 3. Op deze bijeenkomst, die eigenlijk met name op de baha'i-studenten gericht was, werden er cadeaus uitgereikt aan de studenten met de beste cijfers en werden de studenten streng toegesproken over hoe ze zich moesten gedragen. Al deze studenten kunnen namelijk naar deze school, doordat de school via een fonds hun schoolgeld betaalt. Dit doet de school echter tegen prestatie en dat werd de studenten vandaag duidelijk gemaakt. Ze moeten niet alleen goede cijfers halen, maar ook altijd aanwezig zijn op de baha'i-bijeenkomsten, 'a spirit of service' hebben en zogenaamd 'goed baha'i-gedrag vertonen... Poeh, hier schrok ik wel een beetje van.
Na deze bijeenkomst ben ik naar het computerlab gegaan, maar de verbinding was zeer, zeer traag en ik heb eigenlijk alleen maar patience gespeeld. Laura had het enorm druk met het voorbereiden van bepaalde examens en ik heb voor mezelf gekookt. Ik heb de rijst van gister roergebakken samen met een aantal groenten en cashewnoten en daarbij een gebakken ei. Het verbaast me eigenlijk enorm hoe goed ik voor mezelf kan zorgen. Ik probeer alles zo gezond en hygiënisch mogelijk te doen en volgens mij lukt dat aardig. Laura die let er ook al veel meer op dan dat ze eerst deed.
Ik heb alleen nog steeds niet aan Mrs. Juma gevraagd of ik in het andere huis kan wonen. Het komt er steeds net niet van, maar ik vind het ook een beetje vervelend om te vragen.
Ik ga het echter morgen wel doen, want ik verheug me enorm op een toilet met bril!
Heel veel liefs,
Myrte