Chaos

Lieve allemaal,
Het is al weer een tijdje geleden dat ik voor het laatst een bericht heb geplaatst en inmiddels ben ik weer helemaal beter. In het begin was ik nog wel heel erg moe, maar nu, na een medicijnkuur van 6 dagen ben ik weer helemaal de oude! Ik ben maandag gewoon weer begonnen met werken en voor de komende twee weken ga ik geschiedenis doen met mijn klasje! Dit is namelijk ook een onderdeel van het vak 'social science'. Hiervoor moest ik echter wel zelf eerst in de boeken duiken, want de geschiedenis van Oost-Afrika is mij nauwelijks bekend. Ik had twee kleine geschiedenisboekjes tot mijn beschikking die beide begonnen met het onderwerp 'Het stenen tijdperk'. Ik heb vooral het boek voor de basisschool gebruikt en hierin werd het stenen tijdperk onderverdeeld in drie tijdperken waarvan de laatste eindigde plus minus 1000 jaar na Christus. Ik schreef dit vrolijk over, totdat ik ineens dacht: 'He? stenen tijdperk 1000 jaar na Christus?? Dat klopt niet!' Toen ik echter in het boek van de middelbare school keek stond er precies hetzelfde alleen in de volgende bewoordingen: 'In East Africa the stone age ended approximately 1000 A.D' en toen besefte ik me dat in Oost-Afrika het stenen tijdperk wel degelijk pas 1000 jaar na Christus was geëindigd! Wat een verschil!
Voor de rest heb ik me deze week bezig gehouden met een opdracht die Mrs. Fairley mij had gegeven: maak een lijst van hoeveel geld we dit jaar aan de baha'i-studenten hebben besteed. De baha'i-studenten hier krijgen namelijk allemaal sponsorship voor hun school en hebben zelf totaal geen geld voor kleding, schoenen, lakens, zeep, enz. De school koopt deze spullen voor de studenten en geeft deze als de studenten ze heel hard nodig hebben. Als een student bijvoorbeeld echt een nieuwe trui nodig heeft meldt hij of zij dat en krijgt hij/zij een nieuwe trui van de school. De naam van deze student, wat hij/zij heeft gekregen en hoeveel het heeft gekost wordt (als het allemaal goed gaat) opgeschreven in een boek. Mama Lucy, een vrouw die over alle inkopen van de school gaat, beheert dit boek en met haar moet ik samenwerken voor deze opdracht.
Allereerst moet ik misschien even vermelden dat iedere vrouw hier met 'mama' wordt aangesproken. Daarna komt volgens de traditie de naam van haar eerstgeboren kind, maar hier kan het ook de voornaam, achternaam of naam van haar man zijn. Zo hebben we dus Mama Lucy, Mama Becky (mrs. Fairley), Mama Shilla, Mama McHugh enz.
Maar goed, dit boek dat ik kreeg van Mama Lucy is een van de meest chaotische en slecht bijgehouden administraties die ik ooit heb gezien. Eerst ging Mama Lucy alle baha'i-studenten aankruisen, maar dit deed ze een beetje sporadisch dus ik had niet het gevoel dat echt alle baha'i-studenten aangekruisd waren. Bovendien schoten haar de hele tijd inkopen te binnen die ze dit jaar ook nog voor die en die student had gedaan... Pure chaos!
Gisteren hadden we de viering van de geboortedag van de Bab voor studenten (vandaag hebben we de viering in Iringa op het baha'i centrum, maar niet iedere student kan daar heen)en de studenten hadden dit zelf georganiseerd. Jullie raden het al, wederom pure chaos!
Er bestond wel een programma, maar de avond werd eigenlijk alleen gevuld door verschillende koren. Een koor hier is niet zoals een koor in Nederland. De liedjes zijn vrolijk, met een goede beat en de studenten dansen en zingen tegelijk. Meestal worden ze begeleid door een trommel. Het hele koor doet dezelfde pasjes tegelijkertijd en soms gaan ze in een treintje achter elkaar aan. Als je alleen naar de voeten kijkt lijkt het net een soort linedance, maar als je naar het geheel kijkt, beweegt hun hele lichaam erg ritmisch en ik heb het geprobeerd, maar ik doe het ze niet na!
Het was een erg gezellige bedoening en de studenten waren erg enthousiast! Veel meisjes maakten zo'n hoog geluid waarbij ze heel, heel snel met hun tong bewegen! Echt Afrikaans!
Vandaag is er dus weer een viering, maar ditmaal in het baha'i-centrum. Het begint om drie uur, maar ik ga er om half een al heen omdat ik de zaal moet versieren.
Daarnaast moet ons toneelgroepje het toneelstuk presenteren en ik hou mijn hart vast! We hebben namelijk maar één keer (gisteren) met de hele groep kunnen oefenen, aangezien velen vaak niet op kwamen dagen en ik het weekend ziek was. Doordat een jongen helemaal niet meer is gekomen na de eerste bijeenkomst, heb ik nu zijn rol overgenomen. Ik hoop dat het goed gaat en ik zal Laura vragen om foto's te nemen zodat ik die op de site kan zetten.
Dit was het voor vandaag, heel veel liefs en kussen, Myrte

Het is nu kwart over tien, ik ben al ruim een half uur bezig foto's op de site te zetten en er staan er nu twee op. Het zijn foto's van mijn reis naar het baha'i centrum. Op het baha'i centrum heb ik Laura mijn camera gegeven met de vraag of zij foto's wou maken van het toneelstuk. Dit was echter pas het laatste onderdeel van het programma en Laura klikte er zo op los dat tegen de tijd dat ik op moest, de batterijen op waren. Kortom, de foto's van het toneelstuk komen nog, die staan op de camera van de McHughs.
Het stuk ging erg goed, ik heb veel complimenten gehad en ik hoorde later van Sarah dat er een studente naast haar zat die zei:'Oh, is this the end of the play. I want it to go on and on and on!'
Kussen, Myrte