druk, druk, druk

Lieve allemaal,

Het is alweer een hele tijd geleden sinds ik iets van me heb laten horen en ik hoop niet dat velen van jullie dachten dat dit door allerlei miserabele omstandigheden aangaande elektriciteit en water veroorzaakt werd. Integendeel. Het rantsoeneerprogramma bleek behoorlijk mee te vallen en volgens het schema zouden we het alleen op donderdagen van 6 tot 2 en zaterdagen van 2 tot 10 zonder elektriciteit moeten doen. Dit was echter volgens het schema. In totaal is het maar een week volledig volgens schema gegaan en deze zaterdag hadden we de hele dag elektriciteit, de zondag daarop echter niet en vandaag is het wel twintig keer aan en uit gegaan.
Maar goed, het uitstel van nieuws valt dus niet te wijten aan verslechterde omstandigheden, maar juist aan verbeterde. Ik heb er namelijk nog een vriendin bij, genaamd Annais. Annais is een nieuwe vrijwilligster uit Amerika die komende donderdag negentien wordt en hier nu voor drie en een halve week is. Een opmerkelijk ding dat in ieder geval over haar gezegd moet worden is dit: ze is nog groter dan ik!!!! Om precies te zijn is ze een meter negentig en ik ben enorm blij dat ik me nu ineens klein kan voelen! Ella, Annais, Laura en ik trekken veel met elkaar op, maar ik trek het meest met Ella op. We koken iedere avond samen, volgen samen Ruhi boek 2, geven beide moral education aan Form 3, en in het algemeen mogen we graag in elkaars gezelschap zijn.
(waaaah, even enige frustratie uitten tussendoor: ik probeer al een half uur tegelijkertijd foto's te uploaden, maar ik krijg niet eens eentje op het net!!! En ik heb zoveel leuke foto's! Grrr, ik doe de computer of een van de negen geduldige mensen om mij heen nog eens wat aan!)
Maar goed, naast alle leuke dingen die ik met mijn nieuwe vriendinnen doe (onze favoriete bezigheid is het kijken van afleveringen van het laatste seizoen van 'friends' op Ella's laptop! Hoera voor friends!!!) heb ik het ook behoorlijk druk met lesgeven.
Zoals ik hierboven al noemde geef ik nu moral education aan form 3 en dit is een van de grootste uitdagingen die ik hier tot nu toe heb gehad. Het komt er op neer dat ik probeer klassen van 34 pubers van 16 /m 20 jaar enige normen en waarden bij te brengen en de eerste paar lessen zochten deze klassen behoorlijk mijn grenzen op en probeerden ze me uit te testen. Ze haalden grapjes met me uit, spraken in Swahili met elkaar en luisterden behoorlijk slecht. Met een rode kop en badend in het zweet probeerde ik ze in controle te houden en ik begon echt behoorlijk te twijfelen aan mijn onderwijscapaciteiten!
Nu, nadat ik een paar keer duidelijk op mijn strepen heb gestaan, gaat het veel beter en begin ik er weer lol in te krijgen. Ook de klassen vinden het, naar mijn idee, leuk om les van mij te krijgen, alhoewel ik soms een beetje mijn twijfels heb over hun motieven:
ik: 'today we're going to talk about values. Does anyone of you have any idea what values are?' respons: 'madam, your so beautiful!'
ik: 'ha, ha, oh, well, yes thank you, but that is not what we are talking about right now. Who can tell me what values are?'
respons: 'ooh madam, your so cute!'
ik: 'That is not the question. Who can tell me what his or her values are? What do you value in life?' respons: 'madam, how come you are so soft?'
Goed, dit gebeurde een van de eerste keren en komt nu gelukkig niet meer voor. Vorige week heb ik echter voor de eerste keer library class gegeven aan Form 2 en toen ik deze klas binnenliep voelde ik me zoals Oprah Winfrey zich moet voelen als ze bij aanvang van haar show de studio binnenloopt en het publiek helemaal uit z'n dak gaat.
Het lawaai van gejoel en gekrijs was overweldigend, twee leerlingen probeerden me te omhelzen en er was sprake van chaos alom. Dit laatste is echter niet zo moeilijk te bereiken met 46 kinderen in een klein klaslokaal. Jaja, het is heus. Mijn 2b klas bestaat uit 46 leerlingen!

Goed, mijn frustraties vanwege het trage internet zijn in het afgelopen uur tot dusdanige hoogte gestegen dat ik niet in staat was om rustig te zitten en daarnaast werd ik afgeleid door de vele mensen om mij heen en de geweldige foto's van Joris op cpictures.nl (waarvan het downloaden me trouwens ongeveer 4 minuten per foto kostte), dus het stukje is niet zo lang en van aanzienlijk lagere kwaliteit. Sorry daarvoor.
Een ding: Caroline, Barry, Asing en Merijn: heel, heel, heel hartelijk gefeliciteerd!!!!
Een ander ding: Editha, Paulien en Lies, heel, heel erg bedankt voor het geweldige pakje! De bloembollen waren een aangename verrassing en zullen ons stulpje aanzienlijk opfleuren! Het lezen van een Nederlandse krant onder het genot van een dropje was weer eens een heerlijke ervaring en de armbandjes en kettinkjes zijn super mooi!
Als laatste een bericht voor al mijn lieve vriendinnen over de hele wereld: zouden jullie of een van jullie mij op de hoogte kunnen stellen waar iedereen is en hoe iedereen het maakt? Bijvoorbeeld, Eva, super, super vet dat je in Cambodja zit en op weg bent naar Laos, maar waar heb je Pien gelaten? En waar is Mariska? Zit Keshia nog steeds in Zuid-Afrika en is ze nog van plan om langs te komen? Hoe gaat het met Kim haar skilessen in Oostenrijk? En hoe maakt Laurie het in het goede oude Grunn'??

Ik mis jullie allemaal!
Kussen, Myrte

Nog twee leuke feitjes:
- Ik ben samen met Annais en Ella Swahili aan het leren.
- Over 27 dagen komen mijn ouders mij opzoeken!