Heen en weer, heen en weer

Lieve allemaal,

Hier het eerste bericht van de familie Bakker-Kars!
We hebben er een paar heftige, zeer emotionele dagen opzitten.
Zondagmorgen om kwart over negen vlogen Mariel en Myrte elkaar huilend in de armen onder verbijsterende blikken van vele omstanders. Mariel was zeer blij om weer in de bolle wangetjes van haar dochter te kunnen knijpen. Pieter sloot zich hier wel bij aan (met toch ook wel vochtige ogen).
We hebben zondagavond met Winnie en Gerald (vrienden uit Dar es Salaam) gegeten en een hele gezellige eerste avond gehad.
De temperatuur in Dar es Salaam was volgens Mariel en Pieter zeer goed vergelijkbaar met die van de voormalige Hortus-kas in Haren. Zeer warm en vochtig.
Ons hotel was gelukkig voorzien van airconditioning en nog vele andere luxe zaken waar Myrte totaal niet meer aan gewend was. Klein voorbeeldje: een zeer aangename WARME douche na ruim zes maanden en een heerlijk bed waar ik helemaal in pas. (In Iringa lig ik nog steeds in de diagonale houding)
De volgende dag, maandag, zijn we met de bus naar Iringa vertrokken. De reis duurde zeven uur en Mariel en Pieter hebben niks anders gedaan dan uit het raam gekeken. P&M: Het was zonder onderbrekingen een imponerend en boeiend landschap. We zagen onderweg apen, olifanten, giraffes en antilopen. Maar vooral het zien van de mensen en hun levenswijze langs de kant van de weg en in de uitgestrekte groene vlakten was erg indrukwekkend. De hele busreis was in een mum van tijd voltooid.
Bij aankomst werden we door iedereen enorm hartelijk verwelkomd en aan iedereen voorgesteld.
's Avonds was er 19 daags feest op de campus, gecombineerd met een maaltijd om het einde van de vasten te vieren.
Pieter en Mariel moesten wel even wennen dat de rijst, groenten en vlees met de handen moest worden verorberd. Maar Pieter was sneller klaar dan Myrte, die hier toch al enige oefening in heeft gehad.
De volgende dag heeft Myrte aan Mariel en Pieter de campus laten zien en daarna Iringa town.
's Middags was er een Naw Ruz (Baha'i nieuw jaar) viering in het Baha'i-centrum van Iringa. Dit feest overtrof voor Pieter en Mariel alle eerdere Naw Ruz vieringen waar dan ook.
Er zat zoveel zang, dans en spirit in dat het overweldigend was.
Een van de zangers en dansers was notabene Myrte zelf, die lid was van het vrouwenkoor dat in prachige Tanzaniaanse kleding ten tonele verscheen en liederen aanhief in het Swahili.
Pieter heeft veel videobeelden gemaakt, Mariel veel foto's, maar deze plaatsen we later.
's Avonds hebben we een heerlijke Indiase maaltijd genoten bij de familie Badjate. Het eten was volgens de Badjate's zelf a little spicy, volgens Mariel en Pieter very, very spicy.
Maar ondanks onze brandende monden hebben we verschrikkelijk met elkaar gelachen.
De volgende dag zijn we weer met de bus terug naar Dar es Salaam gegaan en daar typen we nu dit bericht.
Vanmiddag vliegen we naar Arusha en daar blijven we een week om alle natuurparken te bezichtigen. Als het mogelijk is zetten we tussentijds nog een bericht op de site.
Heel veel liefs,
Pieter, Mariel en Myrte

P.S. Gisteravond kregen we een fantastisch telefoontje uit Spanje: Dorus heeft zijn brommercertificaat gehaald. In het Catalaans nota bene!! We zijn enorm trots op deze geweldige prestatie!